با کلی حرفای نگفته و یه دل خون اومدیم به دوست جونای گلمون که دلمون هم واسشون حسابی تنگیده سر بزنیم.اول از رژیمم بگم که به برکت عذاب و خون دلی که میخوریم حسابی به راهه،تنها چیزی که این 2-3 روزه خوردم سیب بوده اونم واسه فرار از قار و قور معده و راحت کردن خیال مادر جان.خلاصه به کل اشتهامون بسته شده،از درس و مشق هم که خبری نیست و بستیم بوسیدیم گذاشتیم کنار،دانشگاه هم که خدا نگه داره غیبتارو،بیمارستان هم که ای...بد نیست تنها جایی که مشغولیم و دلمون به کاره و سرمون گرم خدمت.....گلی خانم هم که خیال بند اومدن نداره....یه سرما هم خوردیم که دیگه خودش به تنهایی معرکه س.خلاصه از روز تولدمون به این ور فقط داریم ضد حال میخوریم و فکر میکنیم و درس میگیریم.(دیوانه نشیم هنره)روحیه را حال کردین که با این همه انگیزه باز سر پاییم و مینویسیم و به شما سر میزنیم.بگذریم ....دوست جونای گلم فقط واسم دعا کنین نه واسه باز شدن اشتهام!!!واسه آرامشم دعا کنین.دعا کنین بتونم صبور باشم......به همه بچه های جدید گروه پایداری هم خوش اومد میگم و امیدوارم کنار هم به اهدافمون برسیم.

پ ن:کسی در مورد کلاس آموزشی دفاع شخصی چیزی میدونه؟